DENEMARKEN 2019

DENEMARKEN 2019

Kennen jullie die mop van die Belg en die Nederlander die met een turbo achter in de rug naar Denemarken gingen?
Namens onze club gingen Stefan en ik vrijdagochtend in het holst van de nacht op pad met onze SW20 Gen III turbo’s. Op naar de Deense MR2 meeting in Haderslev, dat maar 60 kilometer over de grens Denemarken in ligt. Het is al weer me zesde Deense meeting en n Stefan gaat voor de eerste keer mee. We spreken, zoals gebruikelijk elk jaar af in Osnabrück als verzamelpunt. Ook dit jaar drinken we het eerste bakje koffie om half zes en tanken beide turbo’s af met 100 octaan benzine. Iets waar de turbo’s dol op zijn.

We spreken af om vooral van de reis te gaan genieten en rustig te rijden met op tijd een versnapering. Voor degene die al vaker zijn mee geweest: jullie krijgen de groeten van de iets wat verbaasde oude Duitse toilet bewaker. Hij telt deze keer maar twee MR2’s in plaats van de vijf tot acht MR2’s die er meestal mee gaan. Dat moeten we tijdens de tweede Deense meeting, eind augustus, maar eens recht gaan zetten. Voor iedereen die nog nooit is mee geweest is: we zien de beste man al jaren bij dit tankstation, zonder te betalen geen toilet bezoek bij hem…

We rijden relaxed richting Hamburg en hebben onderweg nauwelijks file. Met een aantal tussenstops voor koffie en lekkere broodjes zijn we dan ook vroeg in Denemarken. Bij het opnieuw aftanken voor de grens, nu met 102 octaan sap, blijkt dat we beide exact 24,8 liter kunnen tanken. Hoe precies zijn die oude Toyota’s nog met hun verbruik. Tot aan de grens was het weer ook prima, met lekker wat zon. Maar zodra we de grens passeren is het bewolkt en staat er een harde wind.
Image
Rond het middaguur zijn we op onze eindbestemming. We zijn de eerste en de snelste hoe kan het ook anders we rijden immers beide in een MR2 turbo. We besluiten om de het stadje per voet te gaan verkennen, we gaan bij een leuke tent aan een pleintje naar binnen. Daar eten en drinken we wat. Ook vertel ik dat ik onderweg een steent(je) op het raam hoorde komen. Stefan had dat ook bij hem gehoord. Later blijkt dat hij een scheur onder in het raam heeft opgelopen van ongeveer 10 centimeter. Erg vervelend maar helaas als je rijdt met je auto is er altijd kans op dit soort schades. Gelukkig is een berichtje naar dokter Willie Hermans snel gemaakt en hopelijk kan Stefan snel een nieuwe ruit laten monteren. We praten onder tussen gezellig bij en leren elkaar een beetje kennen. Dat vind ik zo leuk aan dit soort weekend meetings, je brengt meer tijd door met elkaar en leert elkaar zo beter kennen. Tuurlijk heb je beide een gemeenschappelijke interesse, de MR2, maar verder weet je vaak niet waar er raakvlakken liggen.

Zo kom ik te weten dat Stefan op ongekend veel plaatsen op deze wereldbol is geweest, onder andere op de Mount Everest in Nepal bij -53 graden. Een Skydive van vier kilometer hoogte geeft gedaan. Maar ook dat hij net zo gemakkelijk op de rand van de Preikestolen in Noorwegen gaat zitten om te genieten. En dat hij een eigen bedrijf heeft, kortom een levensgenieter op en top!
Image

We lopen twee kilometer terug, de receptie is inmiddels open en we checken in. We maken de deur open en zien dat we een zes persoonshuisje hebben gekregen, plek genoeg. We ontmoeten de andere MR2 rijders welke één voor één binnen druppelen. Handen worden geschut en nieuwe vriendschappen worden gemaakt. We lopen met elkaar als groep opnieuw de twee kilometer naar het centrum van de stad. Daar gaan we gezamenlijk grillen bij het bedrijf van Soren. Onderweg komen we langs een supermarkt.  We kopen vlees, drank, en salade in voor ons tweeën. Als iedereen aanwezig is gaat de grill aan, komt de “Dirty Harry” samen met de Venco drop, welke ik als traditie meeneem de laatste jaren, op tafel.

Ook de Deense leden hebben diverse lekkernijen bij zich, zoals de zelfgemaakt chocolade cake voor bij de koffie. Rond de klok van half één gaan we, weer lopend, terug naar de camping. Na een goede nachtrust (dankzij “Dirty Harry” want een ander bed ligt vaak toch stukken minder dan thuis) zitten we om acht uur al aan de ontbijttafel. Het ontbijt wordt door de Deense club betaald en is door de uitbater van de camping verzorgd. Rond half tien vertrekken we voor een tocht naar de westkust van Denemarken. Het weer is vandaag redelijk tot goed. Het is droog met soms wat zon met veel wind. Zeg maar net te fris voor een t-shirt zonder jas. We tellen 17 MR2’s en een ombouw auto, welke origineel vanaf dag één omgebouwd schijnt te zijn door Vector. Volgens de eigenaar zijn er toen direct 17 nieuwe SW20’s omgetoverd tot 348 Ferrari lookalike. Als we de MR-ari bekijken kunnen we niet anders zeggen dat het fraai is afgewerkt allemaal. De motorruimte is een ander verhaal, een 3S-GE (156pk) met daarop gebouwd een CT-26 turbo zonder intercooler en een hoop hangende draadjes… Volgens de eigenaar is het origineel en zou nu 225pk hebben. Gelukkig heb ik geen verstand van Ferrari’s en knik maar wat vertwijfeld naar de eigenaar.

Image
Image
Ook ontmoeten we een koppel welke trots na hun eerste Deense meeting komt met hun 2005 MR2 Spyder SMT. Nadat deze uitvoerig is bekeken kunnen we starten. Ik rij als derde het terrein af in het treintje achter de gele MR2 USA turbo van Flemming. Hij had al een zwarte SW20 turbo en heeft helemaal in Hongarije deze gele (voorheen zwarte MR2 voorzien van vleugeldeuren gekocht en ingevoerd. Na nog geen 800 meter rijden stoppen we met ongeveer 12 MR2 achter elkaar. Dit is een welbekend fenomeen wat wel vaker gebeurd met treintje rijden maar dit is wel heel erg snel. Na 8 minuten stappen we uit om te vragen wat er aan de hand is. Het blijkt dat het nieuwe koppel met hun MR2 SMT ZZW30 pech heeft. De SMT bak geeft een storing en de motor stopt er na 15 seconden mee. Hij gaat nergens meer heen en staat stil voor het verkeerslicht. Een paar clubleden proberen van alles maar het mag niet meer baten de MR2 wordt aan de kant geduwd en de sleepdienst wordt gebeld. We nemen dus al na een klein half uur afscheid van de nieuwe leden. We gaan verder met de rit, 16 auto’s over. We rijden heerlijk relaxed naar het westen en na een uur rijden komen we aan in de badplaats. Er staat een flinke wind en het voelt koud aan.
Image
De auto’s trekken veel bekijks en omstanders komen kijken en foto’s maken op de parkeerplaats. De organisatie trakteert op heerlijke belegde Deense broodjes. Deze zijn zo groot en dik met vlees en saus dat ik met mijn grote mond helemaal open maar net kan bijten. De saus komt je dan vanzelf tegemoet. Ook is er drinken verzorgd vanuit de Deense club. Hierna gaan we het enorm uitgestrekte strand op. Je mag hier met de auto het strand op rijden, maar geen van de MR2 rijders wil het zoute land oprijden. We gaan een ijsje eten bij de jongst lede tot best verkozen ijssalon van Denemarken. Een enorme hoeveelheid zelfgemaakt ijs en wafels in een fraaie salon. We gaan zitten en bestellen een heerlijke sorbet. Hierna gaan we in een trein weer terug naar de oostkust waarbij we het laatste deel via wat leuke slinger weggetjes rijden. Ik heb de zoon van Carsten aan boord en in het Engels praten we wat en geef ik een paar flink gas wat hij erg gaaf vindt. Ook knalt Michael Jackson uit de speakers met Thriller waarbij hij vrolijk zijn “moves” in de MR2 laat zien… heerlijk manneke!
Bij aankomst op de camping wordt besloten om naar het garagebedrijf van Soren te rijden, voor de vervroegde MR2 verkiezing. Dit in verband met de slechte weersvoorspelling voor de zondag. Voor wie niet weet wat ik bedoel, de Denen hebben voor de leden van de club jaarlijks een verkiezing van de mooiste MR2. Elke auto krijgt een nummer op het raam geplakt, je krijgt een formulier in de handen met een paar categorieën om elke MR2 op diversen zaken te beoordelen met punten die je mag geven. Er zijn over twee meetings genomen drie prijzen per model MR2 te winnen. De AW11 is met 59 leden het grootst binnen de club, de SW20 heeft er 33, en de ZZW30 16 is het kleinste. Deze meeting waren er 17 clubauto’s aangezien ook Stefan lid is geworden van de Deense club. Geen lidmaatschap is niet mee mogen doen met de verkiezing, de Denen nemen dit elk jaar zeer serieus en doen veel moeite door hun MR2 nog snel met water en poets doeken er fraai neer te zetten. Als iedereen de auto’s beoordeeld heeft gaan we lopend naar het restaurant waar een buffet op ons wacht.
Image

Nadat iedereen een paar te veel heeft opgeschept gaan we gelukkig weer lopend naar de garage van Soren terug om uit te buiken, nog wat te drinken en de meegebrachte spullen voor de veiling te tonen. Facebook wordt gevuld, clubspullen worden uitgestald en het woord Skol (Proost) wordt vaak geroepen. Kortom gezellig samenzijn. Ik mag me eigen spullen zelf veilen dus doe me best in het Engels om er iets leuks van te maken. Sommige Denen denken dat de Hollander na wat “Dirty Harry” de weg kwijt is en bieden minder dan de helft voor mijn minimum prijs… Ook zijn er items die voor veel meer verkocht worden door het opbieden, wat het leuke is van dit spelletje, want zo moet je het wel zien. Het geveilde Venco drop komt goed terecht. Rond half een komen er net als op een bruiloft de dik belegde broodjes van de middag op tafel, die moeten nog even klein gemaakt worden… eten dus voor wie wil. Hierna gaan we weer lopend naar de camping. Deze dagelijkse wandeling is goed voor spijsvertering en conditie met al dat eten en drinken. We kruipen onder de wol en zondagochtend zien we bij het opstaan dat het regent. We pakken de spullen in en sluiten aan bij het ontbijt. Iedereen is wat stil, dit komt ook door de naweeën van drank denk ik, en het feit dat het zo grijs en nat is buiten. Er is werkelijk waar geen andere lucht te zien dan de grijze lucht waar inmiddels volop regen uit valt. Er wordt dan besloten om de meeting na het ontbijt af te sluiten in plaats van nog een toerrondje door de regen te gaan rijden.  Hierdoor kan iedereen op tijd naar huis met dit slechte weer. We nemen afscheid van iedereen en om 10:00 uur precies rijden Stefan en ik aan richting het thuisland.

Onderweg regent het, we houden ons netjes en veilig aan de maximumsnelheid. In Duitsland is het droog en kunnen we even flink op het gas. De 210km/pu  wordt even snel aangetikt, maar daarna is de kruissnelheid ergens tussen de 120 en 165 kilometer per uur. Het is druk met meer file dan op de heenreis. Om half zeven ben ik terug in Nijmegen. Het was weer een leuk weekend, ondanks dat Stefan en ik vaak op elkaar aangewezen waren hebben we ook veel Engels gesprokken met de Deense vrienden en leuke discussies gehad over van alles en nog wat.

Op naar een nieuwe bestemming in Denemarken met onze club vrienden. Het zou super leuk zijn dus meld je snel aan op onze website.
"Ik hoop dat we de tweede meeting van dit jaar eind augustus met meer MR2’s naar de Denen gaan voor nog meer gezelligheid en Hollandse/ Belgische inbreng vanuit onze vereniging"