Toen we vrij laat weliswaar aankwamen op onze bestemming hadden onze vrienden het vuur van de bbq al aangestoken en voor iets te eten en drank gezorgd. We hebben veel nieuwe mensen leren kennen en het was nog een gezellige avond. We zijn dan wel op tijd onder de wol gekropen aangezien we wel moe waren van de lange rit.
Zaterdagochtend werden we door de Denen getrakteerd op een rijkelijk ontbijt met allerhande broodjes waaronder ook het typische Deense smørrebrød, zéér lekker en voedzaam. Daarna zijn we vertrokken voor een eerste rondrit richting verrassing……. We werden lang in spanning gehouden en het enige wat we te weten kregen was dat het er koud ging zijn vandaar de vraag om iets met lange mouwen mee te nemen. De rondrit verliep vlekkeloos met ons roadbook in het Deens wat we ondertussen perfect onder de knie hebben (højre, venstre, fortsaet / rechts, links ,rechtdoor). Het weer bleef schitterend waardoor velen reden met de haren in de wind. De streek was adembenemend met prachtige baantjes door een overwegend groen landschap. Na een toerrit van een goeie 40 km kwamen we aan op een parking die we keurig vulden met onze bolides. Het mysterie van de “koude” activiteit zou weldra onthuld worden. Het was een bezoek aan Koldkrigsmuseum Stevnsfort, een grotendeels ondergronds fort met lange tunnels gebouwd om Denemarken te verdedigen ten tijde van de koude oorlog. Het had zelfs een zeker “James Bond” gehalte. In de gangen was de temperatuur ongeveer 10°C, een immens contrast met het stralende weer buiten. De lange mouwen waren dus geen overbodige luxe. Als buitenlandse toeristen kregen we gelukkig een Engelse audio guide. De gids gaf uitleg met hart en ziel maar mijn Deens was net niet goed genoeg om alles te kunnen begrijpen. Het was alleszins een belevenis die bij blijft. Als lunch werden we opnieuw door de Denen verwend met lekkere broodjes waarna we terug richting camping reden. De campinguitbater heeft ons met een tractor en aanhangwagen nog een rondleiding gegeven rond het domein. We kregen heel veel info maar ook daarbij was niet alles even duidelijk en ditmaal hadden we géén Engelse audio guide. ’s Namiddags werd er nog wat nagepraat met een drankje en een spelletje nagelmeppen of ringwerpen. Naar de avond toe gingen we eten waarna er een veiling werd gehouden. Vele MR2 drinkbekers gingen onder de hamer maar gelukkig ook nog andere spulletjes. Het meeste kon terugkeren met een nieuwe eigenaar. Ondertussen heb ik kennis kunnen maken met Dirty Harry, een droplikeurtje, net vloeibare snoep. De cocobisquit ging er net iets beter in ;) . We zijn dan toch iets vroeger dan de rest naar ons bedje gegaan aangezien er de volgende dag weer een lange rit voor de boeg lag.
Op zondag kregen we weerom ontbijt van onze Deense vrienden en vernamen we dat er nog een concours d’élégance werd gehouden voor de leden van de Deense club. Graag hadden we nog wat gebleven maar een lange rit richting België liet ons beseffen dat het tijd werd om afscheid te nemen. Na nog een betoverende rit door het Deense landschap, de lange brug en de vele werkzaamheden in Duitsland zijn we rond middernacht thuis geraakt in het Vlaamse Oudenaarde..
"De streek was adembenemend met prachtige baantjes door een overwegend groen landschap"