DEENSE MR2 MEETING

DEENSE MR2 MEETING

Ik was al naar de eerste Deense MR2 meeting geweest. Nu stond de tweede meeting van het jaar in mijn agenda. Dit keer zonder Linda want die had andere dingen te doen. Maar ik ging niet alleen, er ginngen zes andere MR2 rijders mee. Erg leuk want een aantal is pas lid en gelijk lekker fanatiek in het bezoeken van onze meetings.
Amber met haar vader Johnmet haar Solar Yellow ZZW30, Peter en Pascale met hun Sonic Silver ZZW30, Erik met zijn Nautical Blue Metallic SW20, Wiggle met zijn Aquamarine Pearl SW20, Raphael met zijn Turquoise Pearl SW20, en natuurlijk Twan en Elsy met hun Phantom Gray Pearl ZZW30.
Image
Donderdag op vrijdag nacht hadden we om 5:00 uur afgesproken met zes MR's om vanaf Osnabrück te vertrekken. Om half vijf was ik als eerste op locatie waarna Raphael een minuut later achter mij stond. Even voltanken met 100 octaan en aan de koffie. Ondertussen kwamen de anderen ook aan gereden en al snel is het, ondanks de vroegte, een gezellige boel. Ik krijg nog een boze mededeling van de medewerker achter de balie omdat ik in de turbo op de “timer” liet na draaien. Want als je tankt met de motor aan worden er mensen nerveus. Ik leg in mijn twee jaar gebroken LTS-Duits uit dat het een "alten turbo ist", en hij moest "nachdraaien" of zoiets.. want anders kennen de turbo "kapoetos ghen". Maar de beste man blijft boos doen en gelooft het niet want het is immers een "alten" Toyota en die gaan "niegt kapoetos". Prima, ik drink de koffie verder op. Tjeus. "Laten we zo maar gaan rijden" wordt er geroepen, waarna Peter nog aangeeft even naar het toilet te willen gaan. Voor het toiletgebouwtje staat een ouwe Duitser van twee meter groot en één meter breed die gereïncarneerd moet zijn. Met zijn schoonmaak borstel staat hij op wacht alsof er kernwapens op het toilet verborgen liggen. Peter vraagt nog aan ons: kost het geld om gebruik maken van het toilet? Ik zeg: nee, als je knipoogt naar "Helmut" mag je gratis naar binnen. En inderdaad in het donker zien we dat de deur voor hem wordt opengehouden.
Nadat een opgeluchte Peter van het toilet is gekomen starten we onze wagens en gaan we in een treintje onze weg vervolgen. Het doel is om in één ruk Hamburg, en de files, voorbij te zijn. Het rijden gaat prima en met een steeds wisselende volgorde van de MR2 trein rijden we met een prima cruise snelheid tussen de 100 en 150 kilometer per uur door Duitsland heen. Na Hamburg hebben we de eerste stop en gaan lekker aan de koffie met iets lekkers bij een van de vele grote tankstations langs de autobahn. Amber legt uit waarom er alleen op de heenreis blauwe tape op de neus van haar MR2 zit. Erik legt uit waarom zijn AW11 Super Charger opnieuw “straf” had en thuis moest blijven. En Twan vraagt of ik zijn slaapmatje wil meenemen in verband met de te vol gepakte ruimte auto achter de stoelen van zijn ZZW30.
Image
Image
Ons "Clubhuis" voor het weekend.
Ach de SW20 rijders hebben plek zat over... of niet? Aangezien er een veiling zou zijn op zaterdagavond had ik mijn  MR2 kast eens goed uitgezocht en diversen spullen mee genomen voor de veiling. Maar de slaapmat van Twan kon nog wel mee. We rijden verder en bij de grens van Denemarken worden we begroet door de grenswachten. Die zijn zo blij om ons weer terug te zien, dat Raphaël, die voorop reed, eraf mag voor controle. De grenswachters gaan snel op de foto met de MR2 en onze lachende voorzitter en binnen 5 minuten is Raphaël weer bij ons treintje aangesloten welke langzaam voort tufte. Rond het middag uur komen we al aan op de camping en we zijn één van de eersten. De receptie is eigenlijk nog dicht, maar na al die herrie en gebrom van de aankomst van de MR2's worden we vriendelijk geholpen. Ons huisje ligt op loop afstand van de receptie en bij binnenkomst worden direct de slaap plaatsen verdeeld. Ik mag uiteindelijk samen met Raphaël op het slaapbankje in de woonkamer, niet direct iets wat op mijn “bucket list” staat vermeld. Het clubspandoek wordt buiten opgehangen, en aangezien het aardig zonnig weer is gaan we lekker buiten zitten.
Image
We besluiten om een boodschappenlijstje te maken zodat we voor de barbecue van vrijdagavond alles hebben. Het was de bedoeling dat je zelf je eigen eten meenam. We besluiten om met twee SW20's te gaan omdat we anders bang zijn dat de drie stuks boodschappen die in een ZZW30 meekunnen of uit de cabrio waaien. Dat is zonde van de speklappen zullen we maar zeggen... Amber besluit om met mij mee te gaan in de turbo. Raphaël en Pascale stappen in de andere SW20. Het stadje ligt op ongeveer 15 minuten rijden. Onderweg laat ik natuurlijk even zien wat het verschil tussen de SW20 en ZZW30. Amber had zich nog niet eerder verdiept in de SW20. We parkeren bij een flinke supermarkt en gaan als een heuse familie gezamenlijk boodschappen doen. Na wat zoekwerk weten we de kar vol te krijgen, we rekenen af en vertrekken weer naar de camping. Op de camping aangekomen zit de rest lekker onderuit enigszins bij te komen van het vroege vertrekken. Ook de andere MR2 rijders druppelen nu binnen. Ik laat mijn veiling spullen zien en zowel Twan, Raphaël en Amber tonen belangstelling voor wat leuk MR2 materiaal. Uiteraard eigen clubleden eerst, dus mogen deze attributen gratis over naar nieuwe liefhebbers. Elkaar wat gunnen noem ik dat.
Inmiddels is het rond de klok van half zeven en begeven we ons naar de achtertuin van ons hutje. Hier staan alle MR2’s geparkeerd in een grote cirkel rondom de barbecue. Erg fraai en leuk bedacht. Nadat de barbecue goed warm is kunnen we beginnen met het vlees te bakken. De Denen zijn hier wat beter in want hun vlees is sneller klaar. Kunnen wij ondertussen de MR2’s langs lopen terwijl Erik en Wiggle het vlees bewaken en laten garen. Het leuke aan deze gezellige meetings is het feit dat iedereen heel gemoedelijk en relaxed is. Er wordt gezellig bijgepraat, auto’s gekeken, lekker gegeten en gelachen. Het zonnetje schijnt af en toe, kortom wat wil je nog meer. Er staan weer vele fraaie exemplaren bij van elk type en ook wat modellen die wat meer liefde zouden kunnen gebruiken. Sommigen worden dagelijks gebruikt en hebben daardoor gewoon een wat zwaarder leven achter de rug. Ook zien we een zwarte SW20 welke tussen de eerste meeting van dit jaar en deze meeting volledig is overgespoten. Deze beste man, Flemming (ook lid van onze vereniging), werkt bij een Toyota dealer en wil graag nog jaren genieten van zijn wagen. Deze originele Amerikaanse turbo uit 1991 kan er weer jaren tegenaan. In gebroken Duits en voornamelijk Engels komen we samen tot een aardig geslaagd gesprek over iets wat ons beide fascineert. De Toyota MR2 en de SW20 turbo in het bijzonder.
Image
Ondertussen staat de camping onder de rook. Niet van een defecte MR2 motor, maar Erik seint dat het vlees klaar is en dat we kunnen gaan eten. Erik en Wigle hadden heerlijke speklappen, gekruide kipfilet, hamburgers, worstjes klaargemaakt. Ook hadden we stokbrood en diversen salades. We kregen haast alles op want iedereen had na deze lange dag wel trek gekregen. Rond elf uur gingen de meesten het bed opzoeken. Ik had vast het slaapbankje opgemaakt om er zo in te kunnen kruipen. Morgen weer een nieuwe dag. De nacht verloopt redelijk, wisten jullie dat: Raphaël lacht in zijn slaap. En John boswachter is in Brazilië van een heel groot bos en daar zelf de bomen één voor één om zaagt... Het Deense slaapbankje voelde als een heerlijk matras als je tenminste genoeg “Dirty Harry” tot je had genomen. Gelukkig had ik dat gedaan. De zaterdagochtend start met koffie welke ik voor onze huisgenoten had gezet. Na de koffie begeven we ons naar het hoofdgebouw op het terrein. De Deense club had voor ons het ontbijt klaar staan. Iedereen genoot van de verse broodjes en onder andere de Deense chocolade plakken welke hier als een soort hagelslag worden gebruikt.
Image
Na de rondleiding was er een lunch, verzorgd door de Deense club, op het terrein van het museum. De zon is inmiddels volop gaan schijnen en ik was blij dat ik een korte broek aan had. Na de lunch vertrokken we voor deel twee van de route. Deze bracht ons langs vele mooie stukjes van Denemarken. We kwamen rond drie uur aan bij een stukje land met een crossbaan. Er staat een team te wachten  welke ons les gaan geven in het rijden op mini Yamaha 4 tact cross motoren. Na de uitleg gaan we tegen elkaar crossen. Opnieuw werd er in het Engels uitleg gegeven en kunnen de mensen die willen tegen een kleine betaling gaan proef rijden. Ik doe ook mee en het is een hele klus om niet te snel te willen gaan waarna je haast de baan uit vliegt. Na een paar proefrondjes kan het feest beginnen. We gaan per vier man de baan op om de snelste tijd neer te zetten. In het tweede rondje gaat het voor mij mis ik verlies de controle en ga hard onderuit. Gelukkig lag ik op plek vier en kwam er niemand over mij heen gereden. Ik stap snel op de motor rij veder en kom als laatste over de finish. Ik begin nu pas te voelen dat mijn arm en rechter been flink geschaafd is en behoorlijk brandt. Gelukkig is daar Elsy die met water en doekjes het vuil uit de wonden spoelt. Op dit soort momenten weet je weer dat je leeft... In dit geval was een korte broek en t-shirt niet echt handig.
Image
Image
De anderen racen ondertussen lekker verder en hebben de grootste lol. Na de laatste "wnners-heat" zijn er nog twee Deense crossmotor springers aanwezig die ons op de baan er naast even laten zien wat motor beheersing is en welke stunts ze kunnen uithalen. Erg fraai om van dicht bij te kunnen zien zo hoog in de lucht. Het was tijd om te gaan en voordat we op het grote grasveld verlaten laat een Toyota Celica Carloz Saints (3S-GTE) Turbo 4x4 wiel aangedreven even zien wat hij kan op het grasveld. Met een enorm geweld en jankende turbo richting de begrenzer vliegt de Celica over het grasveld. Fraai om te zien wat die wagen kan. Gelukkig laat onze eigen Raphaël ook even zien wat een MR2 SW20 allemaal kan op een open grasveld… ook fraai om te zien maar het gemis aan 4x4 en een fluitende turbo met veel vermogen is wel zichtbaar. Er wordt nog een pin-up foto shoot gedaan met Amber en haar gele ZZW30 door Ruth voor het clubmagazine van de Denen en die van ons. We rijden weer in een trein een mooie route waarbij er nog een tussenstop wordt gemaakt net voor de grote brug Storebæltsbro (brug over de Grote Belt) voor een foto sessie.
Image
Hierna rijden we terug naar de camping waar we om half zeven een diner hebben. Opnieuw aangeboden door de Deense MR2 Club. We eten rijst met champions, brokken mals vlees en kleine worstjes. Ook was er mais, komkommer en nog wat andere groente is voor handen. Prima maaltijd, top geregeld. Na de maaltijd is het inmiddels alweer acht uur geweest en wordt er buiten bij de auto’s nog wat gedronken, gepraat. De ZZW30 rijders zijn een oliepeil wedstrijd aan het houden en er wordt gezellig rond gekeken. Toen het donker was gingen we naar binnen voor nog wat gezelligheid en een heuse veiling van MR2 artikelen die jezelf kon aanbieden. Ik en Raphaël hebben duidelijk het meeste MR2 materiaal mee gesleept en stallen het uit op tafel. Nadat iedereen gekeken heeft wat er ligt, starten de Denen de veiling. Na een kleine anderhalf uur is de veiling voorbij en ben ik € 135,- euro rijker. En zijn er weer een hoop MR2 rijders blij met iets wat ze graag wilden hebben voor hun verzameling. Er zijn ook spullen niet verkocht simpelweg omdat er ook een minimum prijs is op sommige artikelen, zoals bijzondere MR2 schaalmodel autootjes.

Hierna werd er vrolijk gekletst, gedronken en is er natuurlijk de Dirty Harry. John komt een met een heuse fles Nederlandse whisky aanzetten, die ik ook geprobeerd heb nadat we deze met wat waterdruppels hadden gemengd op advies van kenner Raphaël. Ik heb grote pakken Venco drop meegenomen voor op tafel en deze gingen helemaal op. Nadat de laatste flessen Dirty Harry leeg zijn gingen de meesten naar bed toe. Het is inmiddels al zondag geworden en buiten regent het.
Image
Image
Image
Zondag ochtend om 8 uur ging de wekker van John en Amber af. Ik zette de koffie weer, iedereen stond op en maakten zich klaar voor de laatste dag. Na het ontbijt was er de verkiezing van mooiste MR2. Iedereen maakte zijn auto droog, schoon en klaar. De formulieren werden uitgedeeld en de mensen die lid zijn van De Deense club mochten meedoen. Er werden spontaan Nederlandse leden lid van de Deense MR2 club. Net zoals dat onze Deense vrienden ook lid zijn van onze club is het niet meer dan eerlijk om dit op deze wijze te doen. Voortaan krijg ik dus ook een Deens clubblad in de bus! De auto’s moesten beoordeeld worden op diverse zaken. Motorruimte, algehele indruk van de auto, interieur, buitenkant auto, en als joker deze keer de “staat van de remmen”. Zijn de remklauwen origineel, mooi schoon of gespoten. Je eigen auto mocht je geen punten geven. Nadat de jury alle punten had opgeteld,  inclusief de punten van eerste MR2 meeting van dit jaar volgt de uitslag. Voor elk model zijn er drie prijzen te winnen. Ik weet niet meer exact de uitslag maar ik mocht zelf de eerste prijs in ontvangst nemen, Raphaël de derde prijs en Flemming de tweede prijs in de SW20 categorie. Zes jaar na de restauratie is het nog altijd leuk om te zien dat anderen je MR2 waarderen in de staat dat hij is. Waarbij ik natuurlijk mijn best doe om hem in een perfecte staat te houden.
Inmiddels is het één uur geweest en maken we afspraken over de terugreis. Erik geeft aan liever alleen terug te rijden zodat hij de kleppen lekker schoon kan gaan branden. Peter en Pascale rijden ook alleen terug en de rest besluit in een trein te rijden net zoals op de heenweg. We nemen afscheid van onze Deense vrienden en we beginnen aan de terugreis. Onderweg is het druk met vakantieverkeer. Nadat we onze eerste stop hadden gehad, net over de grens in Duitsland, gooien we de benzinetank vol, eten en drinken wat en rijden in een lekker tempo door. Bij Hamburg nemen John en Amber al zwaaiend en claxonnerend afscheid, want die blijven nog een dagje langer in Duitsland. Rond de klok van zes uur tanken we in Duitsland nog een keer en nemen Raphal en Twan en Elsy afscheid van ons. Ik en Wigle eten hier nog wat en rijden daarna verder naar huis. Inmiddels is het donker buiten en is ook Wigle onderweg afgehaakt naar zijn huisadres. Ik rij nu alleen terug naar Nijmegen en zie op de navigatie dat ik rond half elf thuis zal zijn. Ik geeft nog wat gas bij. De turbo fluit en ik weet dat het alweer bijna voorbij is. Dit weekend was erg leuk, ging snel voorbij en was voor iedereen leuk geweest. Ik sluit dan ook niet uit dat we volgend jaar opnieuw met waarschijnlijk nog meer MR2's naar Denemarken zullen gaan. Alle Toyota’s hebben zicht weer prima gedragen, maar hoe kan het ook anders.

"Iedereen bedankt voor de gezellige tijd en hopelijk volgend jaar weer!"

Image